در دنیای کنونی و با توجه به بروز مولفه های نوین و تاثیر گذار بر ساختار زندگی بشریت، پیچیدگی ها و چالش های جدیدی در عرصه های مختلفی از زندگی انسان به وجود آمده است.

وجود تغییر در زندگی انسان امری غیرقابل اجتناب است و از سویی نه تنها تغییر عاملی تخریبی محسوب نمیشود، بلکه در بسیاری از موارد میتواند شروعی بر ورود به دریچه های نوینی از موفقیت و پیشرفت باشد.

با توجه به پیشرفت فناوری و نیاز به همگام شدن با آن، حوزه ی اشتغال و کاریابی نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. این تغییرات میتواند در زمینه ویژگی های کارجویان، نیازهای کارفرمایان و نیز محیط و قوانین کاری باشد.

از جمله تغییرات شاخصی که در این راستا به چشم میخورد تغییر در سن کارجویان و از سویی بازه سنی مورد اقبال کارفرمایان است.

بر اساس درخواست های متعدد شغلی از سوی کارجویان سن درخواست کار و به بیانی سن کار افزایش پیدا کرده است و افراد بعد از سپری کردن یک حداقل سطح تحصیلی به فکر یافتن کار می افتند. این در حالی است که در گذشته سن کار پایین تر بوده و کارجویان با دارا بودن حد پایین تری از سطح سواد و تحصیلات به دنبال یافتن شغل بوده اند. نکته ی دیگری که وجود دارد این است که امروزه سطح سواد و تحصیلات در جامعه جوان افزایش یافته و افرادی که به عرصه اشتغال گام می نهند دارای تحصیلاتی افزون تر از تحصیلات کارجویانِ دوره های پیشین هستند که دیر به بازار کار وارد میشوند.

از سویی اصطلاحی به نام تبعیض سنی عاملی تناقض زا محسوب می شود. تبعیض سنی به این امر اشاره دارد که کارفرمایان برای گزینش نیروی کار بیشتر بر افرادی با سابقه ی کاری تمرکز میکنند و نداشتن سابقه کاری عاملی منفی محسوب میشود که گاهی سایر جنبه های مثبت کارجویان را از نگاه کارفرمایان دور میدارد. با توجه به این امر بسیاری از افراد توانمندی که سابقه ی کاری چندانی ندارند از داشتن شغلی مناسب بی بهره می مانند و  این در حالی ست که اکثریت افرادِ جویای کار طبق آمارهای موجود در حوزه سنی جوان و احتمالا با سابقه کار کم قرار میگیرند.

آیا نمایشگاه کار میتواند نگاه کارفرمایان به اهمیت سن کارجویان را تغییر دهد!!!

نمایشگاه کار فرصت مناسبی است که افراد توانمند با سابقه کاری محدود و کارفرمایانِ ریزبین را با یکدیگر مواجه میکند. این فرصت میتواند نگرش مثبتی از کارجویان در ذهن کارفرمایان ایجاد کند و در نهایت به نفع کارجویان و کارفرمایان تمام شود، چرا که هم کارفرما را با نیروی انسانی مستعد اما ناشناخته آشنا میکند و هم کارجو را در مسیر یافتن جایگاه مناسب شغلی یاری مینماید. پس کارجویان و کارفرمایان با داشتن مهارت و پیش نیازهای مطلوب میتوانند از این فرصت در جهت رسیدن به اهداف خود بهترین بهره را ببرند.

در این فرصت برخی ویژگی های مثبت کارجویان که در نظر کارفرمایان چندان اهمیتی نداشته اند، مجال دیده شدن پیدا میکنند و حتی برخی استعدادها و توانمندی های کارجویان که از دید کارفرمایان دور مانده بوده اند نیز به عرصه ظهور میرسند. با این امکان کارفرمایان با آگاهی بیشتری در گزینش نیرو پیش میروند و توانمندی کارجویان نیز از نظر کارفرمایان دور نمی­ماند.

در بسیاری از موارد دارا بودن سابقه کار ضامن داشتن توانمندی های خاصِ برخی از مشاغل نیست. به عنوان مثال توانمندی هایی که در حیطه آن ها سابقه کار وجود نداشته یا توانمندی ها و استعدادهایی که تنها در فرصت دیدار رو در روی کارجو و کارفرما قابل تشخیص است؛ مانند شیوه ی گفتار، نحوه ی پوشش، تناسب ظاهر با شغل و … .

 

زمان: ۳ الی ۵ اسفند ماه ۱۳۹۶

مکان: مجتمع نمایشگاهی بوستان گفتگو